L’ispirazióne

DI ALFREDO DIONISI

Rieti 8 maggio 2019

‘Na vóce sènto ‘n càpu che resòna;
nón ‘a soppòrto più, me rembambìsce.
‘I vèrsi ùnu pé ùnu me scandìsce
e fìnu a che nó ‘i scrìo nón se sta bòna.                              4

Glié l’àjo ìttu: – Nó sta a fà ‘a cafòna! –
Ma éssa nón ‘a ntènne; nón capìsce.
Nemménu quànno dòrmo s’azzittìsce…
‘U càpu a tùtte l’óre me rentròna!                                        8

Èssote se qué è l’ispirazióne!
Nón è ‘na Mùsa che quànno te pàre
‘a chiàmi e te respónne: è un tormentóne                         11

che non te ‘à tràgua; è cóme ‘na commàre:
pretènne jórnu e nòtte l’attenzióne
e t’òffre in càmbiu ‘a fàma de giullàre!                              14