Vai al contenuto

10. L’alluvione

DI ALFREDO DIONISI

Se sò affogate ‘e ràpa jó nn’a Piana!

‘A diga a Póstucciòla s’è rempìta

e ‘a tèra nostra è tutta ‘nnacquarìta.

Da ‘e chiuse, ‘nfatti, scóre ‘na fiumana                            4

 


ch’ha refàtt’ ‘a “laguna veneziana”.

‘A gente, mancu a dìllo, s’è avvilita:

sta senza casa e già s’è trasferita

da qué parente strìttu o alla lontana.                               8

 


Mìttice pó che un jórnu, all’insaputa,

te vìdi un lagu a póstu d‘’a pianura,

è ‘n àttimu a morìsse de paura!                                        11

 


Già ‘a pandemìa, có ‘u vìrusse che muta

e che ‘ccìe mézzu munnu, è ‘na sciagura:

ce manca d’affogàsse, addirittura!                                  14

 


…Portàmo ‘a mascherina preché aiuta;

ma pure ‘e pinne, ‘e bombole e ‘lla tuta!…